Week 10: botanische tuinen en een weekend strand
Door: Sara en Maloes
Blijf op de hoogte en volg Sara de Wolf en Maloes Mulder
13 November 2011 | Sri Lanka, Kandy
Zondag 6 november.
Vanmorgen staan de botanische tuinen op de planning met de familie van Maloes. We kunnen meerijden naar Peradeniya en de driver vertelt ons daar aangekomen van alles. Het was mooi om te zien, allerlei bomen, planten, bloemen en heel erg veel vleermuizen. Maar vooral was het gezellig om samen rond te lopen, te kletsen en samen te lachen. Het viel wel op dat er ontzettend veel stelletjes waren. En dan niet alleen die samen rondliepen maar vooral veel die onder of achter een boom zaten of stonden. Na een kopje koffie aan het eind van de ochtend heeft de driver van Betsie, Femke en Magda ons weer afgezet in Kandy en zijn zij doorgegaan met de tour. We zien ze vrijdag weer.
’s Middags en ’s avonds zijn we thuis geweest, eindelijk even rustig aan en dingen voor jezelf doen na een superdrukke week en weekend. We zijn beiden gesloopt.
Maandag 7 november.
Stage in het CFH. Deze week komt er een Duitse P&O (prothese en orthesemaker) bijscholingen geven aan de P&O’s en assistenten hier, over recentere technologie. Het was wel heel grappig om te zien, normaal is alles hier zo relaxed, het komt wel met zijn tijd, dus typisch Sri Lankaans. Nu hing er een spandoek met ‘Welcome to Centre for Handicapped’, er werd van alles voor hem klaargezet en geregeld en iedereen had het er over: ‘mr. Marcel is coming today!’
Het bleek een hele leuke man te zijn, we hebben veel ideeën gedeeld en ook veel gelachen want hij hield wel van grapjes maken tijdens de bijscholingen.
Natuurlijk kun je het beste leren in de praktijk, dus er was een patiënt geregeld. Een vrouw van 58, rolstoel gebonden al sinds een jaar, gehele been geamputeerd, korte stomp, behoorlijk overgewicht, slecht evenwicht en stabiliteit en verminderde spierkracht. Dus gecompliceerd en erg lastig om een prothese bij aan te brengen (ik denk dat ze in NL direct al zouden zeggen: zorg eerst maar dat je afvalt, spierkracht opbouwt en met krukken kunt lopen). Ze was eerst bij de fysiotherapieafdeling geweest. Daarna gingen we naar beneden om de metingen uit te voeren en de mal te maken voor de prothese, maar het was helaas zinloos en op de helft is de poging gestopt. Logisch maar wel heel sneu voor de vrouw. Ze wou graag weer lopen en hield er absoluut niet van in de rolstoel te zitten. Eerst had ze de verwachting dat ze een prothese zou krijgen, een paar uur later krijgt ze te horen dat ze waarschijnlijk nooit meer zal lopen.
Na de bijscholing hebben we Aruna (de fysiotherapeut daar) foto’s en filmpjes laten zien van wintersport. Heel grappig, hij is altijd zo ontzettend geïnteresseerd in ons land, de cultuur, het klimaat en de vier seizoenen, in het bijzonder in de winter. En hij is altijd weer verbaasd over alles.
Na de stage weer met de bus naar huis. Wat een regen! Ik had 2 weken geleden in de blog gezet dat het wel regelmatig regent maar we hier nog geen last van hebben gehad, dat we altijd geluk hadden dat we niet buiten waren tijdens de harde buien. Dat had ik dus beter niet kunnen zeggen. En wat voor een bui zaten we in, de straten stonden blank, op sommige plaatsen helemaal rood van het zand dat vanaf de berg meekwam met het water. Ook de bus was niet helemaal waterbestendig, we zaten met zijn drieën (Maloes, ik en een onbekende vrouw) op de achterbank, ik in het midden. Eerst kwam het aan de kant van Maloes naar binnen, daarna aan de kant van een andere vrouw dus ze kwamen beide gezellig naar het midden geschoven, loopt er daarna een straal water in mijn nek en moet ik dus op het puntje van de bank gaan zitten om ook niet nat te worden. Aangekomen in Kandy dus maar de regen in, gelukkig hebben we altijd onze paraplu mee, tot de knieën waren we wel zeiknat. Het voordeel van altijd op slippers lopen: je loopt nooit te soppen in de schoenen.
Dinsdag 8 november.
Stage in het CFH. Mr. Marcel was er weer. Vandaag zijn we verder gegaan, maar dus wel met een nieuwe patiënt. Deze zagen we eerst op de fysiotherapie afdeling. Daarna beneden op de P&O afdeling zijn er metingen gedaan, is de casting gemaakt, bijgeknipt, nog een keer gepast, dichtgemaakt, gevuld met gietgips, die eruit gehaald, bijschaven en extra gips toevoegen op de nodige plaatsen enz. Naast de workshop/bijscholing hebben we ook nog andere patiënten gezien vandaag.
Woensdag 9 november.
Stage in het MTH. ’s Ochtends een gewone stage-ochtend. ’s Middags hebben we de versiering opgehangen die de familie van Maloes mee had genomen uit Nederland. Nu ziet het er weer iets gezelliger en kinderlijker uit. We kregen veel positieve reacties over de versiering, erg leuk.
Donderdag 10 november.
Stage in het MTH. Het was weer Poya (volle maan). Wij gingen er vanuit dat we vandaag niet vrij waren, de kinderen in het MTH hebben natuurlijk elke dag zorg nodig. Komen we er aan, zien we dat de fysiotherapeute wel een dag vrij heeft genomen. Hmm, misschien hadden we ook wel een dag vrij kunnen nemen. Maar nu waren we er al dus konden ook wel blijven. ’s Middags zijn we met de schoolgaande kinderen + de twee kinderen waarmee we bezig zijn ze naar school te krijgen bezig geweest met het tanden poetsen. Als ze dit zelf namelijk leren is dat voor de zusters en vrijwilligers weer wat makkelijker elke dag, voor de kinderen is het leuk dat ze wat meer verantwoordelijkheid krijgen en deze kinderen zijn ook in staat het zelf te leren.
Zodra we thuis komen staat een vriend van Sunderi al vanaf 15u te koken. We hadden al wat verhalen over hem gehoord, en dat was absoluut niet overdreven. Hij was heel grappig, stereotype homo (maar dan in de overdreven versie) en hyperactief, heel gezellig. Om 18.30 komt ook de rest van de vrienden en hebben we met zijn negenen heerlijk gegeten en een gezellig feestje gehouden.
Vrijdag 11 november.
Na 4,5 uur slapen moeten we er om 03.45u alweer uit. Om 04.15u worden we opgehaald door een threeweeler en om 05.10u vertrekken we met de trein naar Kalutara. Er komt een meisje van 21 naast mij zitten en begint te praten. Maloes doet snel alsof ze slaapt. Het was heel aardig bedoeld en het was ook een aardig meisje, maar ik wou nog graag even verder slapen. Ook wetende dat de trein sneller gaat rijden zodra we de bergen uit zijn, waardoor deze veel meer heen en weer beweegt en zelfs ik dan niet meer kan slapen. Na een aantal keer beleefd antwoord gegeven te hebben op haar vragen begreep ze het en kon ik rustig slapen. Na 2 uur en op een iets menselijkere tijd heb ik nog wel een gezellig gesprek met haar gehad.
Om 10.15u komen we aan in Kalutara, een stadje aan de kust ten zuiden van Colombo. We zijn naar het hotel gegaan, een prima hotel die Sunderi voor ons heeft geregeld. Goedkoop en ziet er prima uit. We hebben onze spullen gedropt, ons omgekleed naar bikini en zijn vertrokken naar het hotel van de familie van Maloes. We hadden in Kandy een kaartje uitgeprint voor de route, ongeveer 20 minuten lopen langs het strand. Na 10 keer telefonisch contact met Femke die ons tegemoet zou lopen, we stonden ondertussen voor het hotel, kwamen we erachter dat ze in een ander hotel zaten. Oorzaak: aangepast reisplan. Ze zitten ten zuiden van Kalutara en wij in het noorden van Kalutara, dachten we iets moois te hebben geregeld op loopafstand, maar dat was het toch niet. Dan maar een threeweeler naar het hotel, 12 u kwamen we daar aan. Een superluxe hotel, tussen een lagoon en de oceaan, prachtig uitzicht, helaas wel ontzettend toeristisch. Hier hebben we heerlijk gezwommen, aan het zwembad gelegen, over het strand gelopen waarop vissers bezig waren vissersnetten binnen te slepen vanaf het strand, geluncht, beachvolleybal en samen hebben we een heerlijk diner gehad. Daarna zijn we weer vertrokken naar ons eigen hotel, een heerlijk rustige dag.
Zaterdag 12 november.
Vandaag geen wekker, heerlijk. Rustig opgestaan, lekker uitgebreid ontbijt naast een mooi zwembad. Daarna weer naar het hotel van de familie van Maloes. Een echte ontspan dag aan het zwembad. Echt lekker om een paar dagen helemaal niets te hoeven en lekker te genieten. We doen elk weekend veel leuke dingen en daar genieten we ook volop van, maar een weekendje helemaal niks doen, alleen liggen bakken in de zon en zwemmen is ook wel weer even heel lekker! We zijn vandaag overigens beide wel een beetje verbrand, vooral ik. Gister ging het goed en hebben we goed voorzichtig gedaan, vandaag ging het erg hard en voordat ik het wist voelde ik het branden op de plaatsen die ik niet zorgvuldig genoeg in had gesmeerd.
Eind van de middag zijn we nog even naar een souvenirwinkeltje geweest. Onderweg liepen we langs een oud en groot hotel, waarschijnlijk verwoest door de tsunami. Indrukwekkend om te zien wat voor impact zoiets kan hebben! In januari zullen we meer van dit soort bouwvallen zien en willen we ook monumenten bezoeken van de tsunami.
Met zijn alles hebben we weer een topdiner gehad, waarna we afscheid hebben genomen van de familie van Maloes. Maandag vliegen zij terug naar Nederland.
Liefs, Maloes en Sara
-
13 November 2011 - 18:22
Dorien:
Ooooh elke keer als ik het lees vind ik het leuker! Haha en die vriend van Sunderi, want een man he! Wel tof!
Heel veel plezier nog! Liefs, Dorien -
14 November 2011 - 08:34
Dorien Van Den Berg:
Leuk dat Mr Marcel net langskwam nu jullie er zijn. Weer even wat anders! Jeetje... wat een enorme rups zeg. Ziet er inderdaad HEERLIJK! uit bij het zwembad ;-) Geniet er maar van. Groetjes, Dorien -
16 November 2011 - 07:51
Nikki:
Hey meid!!
Wat lekker!! Met ja familie zijn, lekker bakken, lekker luieren en natuurlijk een vrij gay persoon die uren lang voor jullie staat te koken! Goed voor elkaar!
Maar wat sneu voor die vrouw dat ze die prothese niet heeft gekregen. Kan ze niet alsnog afvallen, spierkracht krijgen, op krukken lopen en dan die prothese krijgen?
En dat water! Pff, wat veel! Maar ik vraag me wel af hoe julli het ene moment met het water in de auto rond moeten rijden en het andere moment verbranden in de zon!
Have fun komende week!
P.s. Maloes je bent te laat!
xX -
19 November 2011 - 22:59
Theo.:
Wat is het verschil tussen Nederlandse kilo's te zwaar en Sri Lankeese kilo's te zwaar. Het gaat er toch om dat deze kilo's te veel zijn........waar ook ter wereld. Als het voor die mevrouw beter is af te vallen, moet zij toch afvallen?! Enfin, we gaan verder met het verhaal lezen.....! (/;-))
Zo zie je, elk nadeel (de regen) heeft zijn voordeel. (de slippers)
Dat langzame tempo heeft denk ik niet alleen met Sri Lanka te maken hoor. Dat is de warmte. Bij ons op de Kaapverdische eilanden was het niet anders. Als er iets moest gebeuren deed men dat met de ½ bevolking, niet vandaag maar morgen. En als je er dan al wat van zei, was hun reactie:”rustig aan Theo, rustig aan!” Tja…….!
Heerlijk voor jullie zo’n weekendje “weg”. En dan ben je het niet gewend, die zon en verbrand je….! Oeps. Smeer maar goed komende week. Tot morgen.
-
19 November 2011 - 23:02
Theo.:
Wat een fotoboek krijgen jullie trouwens....! Leuk hoor. Dat wordt een mooi naslagwerk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley